സ്വപ്നത്തിലെ കുഞ്ഞിനൊരു കത്ത്

ഈ കത്ത് വായിക്കമ്പോഴേക്കും തനിക്ക് പത്ത് വയസ് തികഞ്ഞിരിക്കണം. അന്നേ ദിവസം തനിക്ക് വായിക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം എഴുതുന്ന നൂറുകണക്കിന് കത്തുകളാണ് എന്റെ പിറന്നാൾ സമ്മാനം.  അന്നേക്കും താൻ അക്ഷരങ്ങളുമായി കൂട്ടായിരിക്കുമെന്നുറപ്പാണ്. വായിക്കാനും സംശയങ്ങൾ പങ്കിടാനും ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിക്കാനും ഉത്തരത്തിനായി ആക്ഷാംയോടെ  മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയിരിക്കുന്ന കൌതുകം നിറഞ്ഞ നിൻറെ കണ്ണുകളും ഇന്നേ എനിക്ക് മനസിൽ കാണാനാകും. 

ഈ പിറന്നാൾ സമ്മാനം കൈമാറുമ്പോൾ തൻറെ മുഖത്തെ സന്തോഷവും തുള്ളിച്ചാട്ടവുമെല്ലാം ഇപ്പോഴേ കൺമുന്നിൽ നിറയുന്നുണ്ട്.... 

ആദ്യത്തെ കത്തിൽ കുഞ്ഞേ തന്നോട് പറയേണ്ട വിശേഷമെന്താണ്?

പലകുറി മനസിൽ വെട്ടിയും തിരുത്തിയും എഴുതിയ ആ കത്ത് പാടെ വെട്ടിക്കളഞ്ഞാണ് ഇതെഴുതുന്നത്.

ആ കുറിപ്പിലെ ഓരോ വാക്കും മയച്ചുകളഞ്ഞത് വലിയ വേദനയോടെയാണ്. അതിലെ ഓരോ വാക്കുകളും മായ്ക്കുമ്പോൾ കൊല്ലപ്പെടുന്നത് സ്വപ്നങ്ങളായിരുന്ന അക്ഷരങ്ങളാണ്. ആ സ്വപ്നങ്ങളെ കൊല്ലുകയെന്നാൽ അത് സ്വയം ഇല്ലാതാവലാണ്, ആത്മഹത്യയാണ്.

എന്തുകൊണ്ട് എന്ന് ചോദിക്കരുത്. കാരണം കൃത്യമായ ഉത്തരം നൽകാനായെന്ന് വരില്ല. ചില ചോദ്യങ്ങൾക്ക് അന്നും ഇന്നും ഉത്തരമില്ലെന്ന് മാത്രം നീയറിയുക കുഞ്ഞേ.

ഈ കത്ത് വലിയൊരു ഒരുയാത്രയുടെ തുടക്കമാവേണ്ടിയിരുന്നു. മാലയിലെ മണിമുത്തുകൾ പോലെ ഒന്നിനുപുറകെ മറ്റൊന്നായി കോ‍ർത്ത മണിമുത്തുകളായി തുട‍ർന്നു കൊണ്ടേയിരിക്കേണ്ടിയിരുന്ന വിശേഷങ്ങൾ കുത്തിനിറച്ച കത്തുകൾ...  എന്നാൽ യാത്രതുടങ്ങുമുമ്പേ യാത്ര അവസാനിക്കാനായിരുന്നു യാത്രികന്റെ വിധി. മുൻ നിശ്ചയിച്ചുള്ള ചില യാത്രകളുടെ അവസാനം അങ്ങനെയാണ്. ലക്ഷ്യം നിശ്ചയിച്ചാവരുത് യാത്രകൾ എന്ന ബോധ്യം ഇത് ഒരിക്കൽ കൂടി എന്നിൽ ഊട്ടിയുറപ്പിക്കുന്നു. 

എന്നും കൂട്ടിരിക്കുകയെന്നത്, എപ്പോഴും കൂട്ടിരിക്കാനാവുകയെന്നത് വലിയ വിപ്ലവമാണ്. ആ വിപ്ലവം വിജയിച്ചാൽ ലോകത്ത് സ്നേഹവും സന്തോഷവും ഇരട്ടിക്കുമെന്നത് തിരിച്ചറിയുന്നു. 

ഒരിക്കലും ഒരുപക്ഷെ ഈ കത്ത് താൻ വായിച്ചെന്ന് വരില്ല. സ്വീകരിക്കാൻ പോലും ഈ മേൽവിലാസത്തിൽ താനുണ്ടായെന്ന് വരില്ല. ഒരുപക്ഷെ വായിക്കുകയാണെങ്കിൽ  സ്വപനത്തിപ്പുറത്തേക്ക് താൻ യാഥാർത്ഥ്യമായിരിക്കാം, അപ്പോഴേക്കും എന്നോളം വള‍ർന്നിരിക്കാം... അറിയില്ല...

തന്നെക്കുറിച്ച് ഒരു പാട് സ്വപ്നം കണ്ടിരുന്നു  എന്നുമാത്രമറിയുക. തന്റെ പിറന്നാളുകൾ, താനുമൊത്തുള്ള യാത്രകൾ, ആഘോഷങ്ങൾ, പഠനങ്ങൾ, കളികൾ...അങ്ങനെയങ്ങനെ.... 

അതെല്ലാം വെറും സങ്കൽപ്പങ്ങൾ മാത്രമായി അവസാനിച്ചുവെന്ന് വിശ്വസിക്കാനിഷ്ടപ്പെടാത്തതിനാൽ, മനസ് അനുവദിക്കാത്തതിനാൽ മാത്രമാണ് ഈ മേൽവിലാസത്തിലേക്ക് സാങ്കൽപികമായ തനിക്ക് ഈ കത്തെഴുതുന്നത്. എന്നെങ്കിലും ആരെങ്കിലും വായിക്കുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ.....

എവിടെയാണെങ്കിലും, ഏത് ലോകത്താണെങ്കിലും നീ സന്തോഷമായിരിക്കുക കുഞ്ഞേ.... 💙