Friday, 12 June 2020

വരൂ നമുക്ക് ചാലക്കുടിപുഴയെ സംരക്ഷിക്കാം....

പുഴയെ അറിഞ്ഞ്, വെള്ളച്ചാട്ടങ്ങള്‍ കണ്ട് നമുക്ക് വെള്ളം കുടിക്കണ്ടെ 
വരൂ നമുക്ക് ചാലക്കുടിപുഴയെ സംരക്ഷിക്കാം. 

144 കിലോമീറ്റര്‍ ദൂരം വെറുതെ ഒഴുകുകയല്ല ചാലക്കുടി പുഴ. അവളുടെ ഗര്‍ഭപാത്രത്തില്‍ അവള്‍ വംശനാശം സംഭവിക്കാതെ നിരവധി ജീവനുകളെ പേറുന്നുണ്ട്. അവള്‍ അപൂര്‍വ്വങ്ങളായ അനവധി സസ്യജാലങ്ങളെ വെള്ളമിറ്റിച്ച് പോറ്റുന്നുണ്ട്. അവയുടെ ചെറുചില്ലകളില്‍ അനവധി സുന്ദരികളായ സസ്തനികള്‍, പക്ഷികള്‍ ഒക്കെയും ചാടിചാടി  പറന്നുകളിക്കുന്നുണ്ട്. ആ പുഴയൊഴുകി വാഴച്ചാലിലും അതിരപ്പിള്ളിയിലുമെല്ലാം വെള്ളച്ചാട്ടമായി കണ്ണിനുകുളിര്‍മേയുകുന്നുണ്ട്. സമീപത്തെ വീടുകളില്‍ ജലലഭ്യത ഉറപ്പുവരുത്തുന്നുണ്ട്.
എന്തിനാണ് ഈ കാനന ഭംഗിയെ, നിര്‍ലോഭമുള്ള ഈ നീരൊഴുക്കിനെ നാം ഇല്ലാതാക്കുന്നത്.  
PHOTO : ANIL PRABHAKARAN

സംസ്ഥാന സര്‍ക്കാര്‍ വീണ്ടും അതിരപ്പിള്ളി ജലവൈദ്യുത പദ്ധതി പൊടിതട്ടിയെടുത്ത് വരുമ്പോള്‍ നമുക്ക് ചിലത് ഓര്‍ക്കാതെ, ഓര്‍മിപ്പിക്കാതെ, ചൂണ്ടി പറയാതെ വയ്യ. കേരളത്തില്‍ അങ്ങനെ ഒരു സ്ഥലമുണ്ടോയെന്ന് പലരും ആശ്ചര്യപ്പെട്ട ഒരു പ്രദേശത്തിന്റെ - ഒരു മഴകാടിന്റെ - അതിജീവനപോരാട്ടത്തിന്റെ കഥ. സൈലന്റ് വാലിയുടെ കഥ
അതെ, വികസനത്തിന്റെ പേരില്‍ പതിറ്റാണ്ടുകള്‍ക്ക് മുമ്പ് നമ്മുടെ സര്‍ക്കാര്‍ നശിപ്പിക്കാന്‍ ഒരുങ്ങിയപ്പോളാണ് ഈ നിശ്ബദ് താഴ്വരയില്‍ നിന്ന് ശബ്ദങ്ങള്‍ ഉയര്‍ന്ന് തുടങ്ങിയത്. വെറും ശബ്ദമല്ല, അന്നത്തെ കേരളത്തേയും വരാനിരിക്കുന്ന പുതുതലമുറയേയുമെല്ലാം പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണമെന്ന വലിയ പാഠം പഠിപ്പിച്ച പ്രതിഷേധത്തിന്റെ വലിയ ശബ്ദം.
അന്ന് മുഖ്യമന്ത്രി നായനാര്‍ അടക്കം സിപിഎം ഒറ്റക്കെട്ടായി നിന്നപ്പോള്‍ ഒരു കൂട്ടം പരിസ്ഥിതിസ്‌നേഹികളും കുട്ടികളും കേരള ശാസ്ത്രസാഹിത്യ പരിഷത്ത് പോലുള്ള സംഘടനകളുമാണ് സൈലന്റ് വാലി സംരക്ഷിക്കപ്പെടേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകത കേരളത്തോട് പറഞ്ഞത്.എണ്ണമറ്റ തെരുവുപ്രസംഗങ്ങള്‍, പരിസ്ഥിതി ക്യാമ്പുകള്‍, പൊതുയോഗങ്ങള്‍, പ്രചാരണജാഥകള്‍.... കേരളം അവരിലൂടെ സൈലന്റ് വാലിയെന്ന കേരളത്തിലെ മഴകാടിനെ കുറിച്ച് ആദ്യം കേട്ടു. പിന്നാലെ ഇന്ത്യയും. സൈലന്റ് വാലി എത്രമാത്രം നമ്മുടെ പരിസ്ഥിതിക്ക് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണോ അത്രകണ്ട് അതിരപ്പിള്ളിയും നമുക്ക് അനിവാര്യമാണ്.

കേരളത്തിലെ വനസമ്പത്ത് വലിയതോതില്‍ ശോഷിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോളാണ് വന്‍ സാമ്പത്തിക ബാധ്യത വരുത്തിവെക്കുന്ന ജലവൈദ്യുത പദ്ധതിയുടെ പേരില്‍ അവശേഷിക്കുന്നത് കൂടി ഇല്ലാതാക്കാന്‍ സംസ്ഥാനം ശ്രമിക്കുന്നത്. ദേശിയ വനനിയമപ്രകാരം 33 ശതമാനം വനസാനിധ്യം വേണ്ടിടത്ത് ഇപ്പോഴുള്ളത് വെറും 10 ശതമാനത്തില്‍ താഴെയാണ്. ഇപ്പോള്‍ തന്നെ പെരിങ്ങല്‍കുത്ത് പവര്‍ഹൗസിനും വാഴച്ചാല്‍ വെള്ളച്ചാട്ടത്തിനുമിടയില്‍ അവശേഷിക്കുന്നത് 22 ഹെക്ടര്‍ നിത്യഹരിത വനങ്ങള്‍ ആണ്. ഈ പുഴയോരകാടുകള്‍ നമ്മുടെ ആവാസ വ്യവസ്ഥയെ പിടിച്ചുനിര്‍ത്തുന്നതില്‍ പ്രധാനമാണ്. വര്‍ഷകാല വെള്ളക്കെട്ടിനെ അതിജീവിക്കാന്‍ കഴിവുള്ള സസ്യസമൂഹമാണ് പുഴയോര കാടുകള്‍. 
508 ഇനം സസ്യങ്ങള്‍ ചാലക്കുടി പുഴയുടെ തീരത്ത് ഉണ്ടെന്നാണ് പഠനങ്ങള്‍ വ്യക്താക്കുന്നത്. അതില്‍ തന്നെ 103 എണ്ണം പുഴയോര വനങ്ങളില്‍ മാത്രമാണ്. അവയിലെ 22 ഇനങ്ങള്‍ അപൂര്‍വ്വവും നാശോന്‍മുഖവുമാണ്. 
തീരുന്നില്ല, പശ്ചിമഘട്ടത്തില്‍ മാത്രം കാണുന്ന അപൂര്‍വ്വയിനം സസ്തനികള്‍, പക്ഷികള്‍ എന്നിവയ്ക്ക് അഭയകേന്ദ്മാണ് ഇവിടം. അതിലേറെയുണ്ട് മത്സ്യസമ്പത്ത്. 244 കിലോമീറ്റര് നീളുമുള്ള പെരിയാറില്‍ 77 ഇനം മത്സ്യങ്ങളുണ്ടെങ്കില്‍  പെരിയാറിനേക്കാള് 100 കിലോമീറ്റര് നീളം കുറവുള്ള ചാലക്കുടി പുഴയില്‍ 104 ഇനം മത്സ്യങ്ങളുണ്ട്. ഇവയില്‍ തന്നെ 9 ഇനം അതീവ വംശനാശ ഭീഷണി നേരിടുന്ന മത്സ്യങ്ങളും 22 സാമാന്യവംശനാശം സംഭവിക്കുന്നവയും ഭാവിയില് വംശനാശം സംഭവിക്കുമെന്ന് കണ്ടെത്തിയിട്ടുള്ള 11 ഇനം മത്സ്യങ്ങളും ചാലക്കുടിപുഴയിലുണ്ട്. ഇതിനുപുറമെയാണ് അപൂര്‍വ്വമായ ആമകളും മറ്റു ജീവജാലങ്ങളും. 
ഇവയെല്ലാം നിലനിന്ന് പോകുന്നത് ചാലക്കുടിപുഴയിലെ വെള്ളം കൊണ്ടുമാത്രമാണ്്. ചാലക്കുടി പുഴയിലെ നീരൊഴുക്ക് വൈദ്യുതി ഉത്പാദിപ്പിക്കാനായി വഴിതിരിച്ച് വിടുമ്പോള്‍ നിലക്കുന്നത് ഇവയുടെ എല്ലാം ശ്വാസമാണ്. ഭൂമുഖത്ത് നിന്ന് തന്നെ മാഞ്ഞുപോവുക അത്യപൂര്‍വ്വങ്ങളായ സസ്യങ്ങളാണ്. പിന്നീട് ഒരിക്കലും അവയെ നമുക്ക് തിരികെ കൊണ്ടുവരാന് കഴിയില്ല. മാത്രവുമല്ല, പ്രദേശത്തെ ഭൂഗര്‍ഭജവനിരപ്പിലും കാര്യമായ താഴ്ച്ചയുണ്ടാകും. പവൈകാതെ വരള്‍ച്ചയിലേക്കും പ്രദേശം നടന്നടുക്കും.

കെ എസ് ഇ ബിയുടെ സ്വപ്‌നപദ്ധതി പരിസ്ഥിതിക്ക് മാത്രമല്ല ക്ഷതമേല്‍പ്പിക്കുന്നത്. കാടിന്റെ മക്കളുടെ ജീവിതത്തിനും സ്വപ്‌നത്തിനുമെല്ലാമാണ്. കാടാര്‍ എന്ന ആദിവാസി ഗോത്രവിഭാഗം താമസിക്കുന്ന് ഇവിടെയാണ്. കേരളത്തില്‍ 2015 ലെ കണക്കുകള്‍ പ്രകാരം 2736 പേരാണ് ഇപ്പോള്‍ കാടാര്‍ വിഭാക്കാരായി അവശേഷിക്കുന്നത്. അവരിലെ 1844 പേരും കഴിയുന്നത് അതിരപ്പിള്ളിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടാണ്്. പദ്ധതി നടപ്പിലാക്കായാല്‍ ഇവര്‍ക്ക് ഇവരുടെ നാട് നഷ്ടപ്പെടും. ജീവിത സാഹചര്യവും മറ്റും  നഷ്ടമായാല്‍ ഈ കാടിന്റെ മക്കളെങ്ങനെ ജീവിക്കും. മാത്രവുമല്ല ഇവരുടെ അവകാശങ്ങള്‍ കവര്‍ന്നെടുത്താണ് പദ്ധതിക്ക് അനുമതി വാങ്ങാനുള്ള സംസ്ഥാനത്തിന്റെ, നല്‍കാനുള്ള കേന്ദ്രത്തിന്റെ നീക്കം .വനാവകാശനിയമപ്രകാരം തങ്ങളുടെ ആവാസപ്രദേശത്ത് ഏത് വികസന പദ്ധതി നടപ്പാക്കാനായാലും ശരി അതിന് അനുമതി നല്‍കേണ്ടത് വനത്തിന്റെ യഥാര്‍ത്ഥ അവകാശികളായ ആദിവാസികളാണ്. പദ്ധതി സംബന്ധിച്ച് കേരള ഹൈക്കോടതിയുടെ ഉത്തരവ് പ്രകാരം നടത്തിയ പബ്ലിക്ക് ഹിയറിങ്ങില്‍ പദ്ധതിയെ എതിര്‍ത്തവരാണ് കാടാര്‍ ആദിവാസികള്‍. കേന്ദ്രം നല്‍കിയ പാരിസ്ഥിതിക അനുമതിയെ ചോദ്യം ചെയ്ത് ഹൈക്കോടതിയെ സമീപിച്ചവരില്‍ കാടാര്‍ വിഭാഗവുമുണ്ട്. നേരത്തെ തന്നെ പറമ്പികുളം- ആളിയാര്‍, പെരിങ്ങല്‍കുത്ത്, ഷോളയാര്‍, പോത്തുണ്ടി തുടങ്ങി നിരവധി പദ്ധതികളുടെ പേരില്‍ സ്വന്തം ആവാസകേന്ദ്രങ്ങള്‍ നഷ്ടപ്പെട്ട് പലായനം ചെയ്യേണ്ടി വന്നവരാണ് കാടാര്‍ ആദിവാസികള്‍. ഇനിയും മറ്റൊരു കുടിയിറക്കമെന്നത് ഇവര്‍ക്ക് അംഗീകരിക്കാനോ ചിന്തിക്കാനോ സാധിക്കുന്ന ഒന്നല്ല. 

ജലവൈദ്യുത നിലയങ്ങള്‍ ലാഭകരമാണെന്ന നട്ടാല്‍ മുളക്കാത്ത നുണയും പൊക്കിപ്പിടിച്ച് ഈ പദ്ധതി നടപ്പാക്കുന്നത് എന്തിനാണ്. ഊര്‍ജോത്പാദനത്തിന് മറ്റെന്താല്ലാം വഴികള്‍ നമുക്ക് മുന്നിലുണ്ട്. സൗരോര്‍ജ്ജം സ്വയം ഉത്പാദിപ്പിച്ച് ഒരു വിമാനത്താവളം പൂര്‍ണമായും പ്രവര്‍ത്തിപ്പിച്ച് ലോകത്തിന് മുന്നില്‍ മാതൃകയും അഭിമാനവുമായ നെടുമ്പാശ്ശേരി വിമാനത്താവളം ഉള്ളത് നമ്മുടെ കൊച്ചുകേരളത്തിലാണ് . അങ്ങനെ പലകരണീയ മാതൃകകള്‍ ഉള്ളപ്പോളാണ് വനത്തേയും വനസമ്പത്തിനേയും നശിപ്പിക്കുന്ന മറ്റൊരു പണം വിഴുങ്ങി പദ്ധതിക്കായി കേരളം ശ്രമങ്ങള്‍ തുടരുന്നത്.

സൈലന്റ് വാലിയെ സംരക്ഷിക്കാന്‍, അനുമതി നല്‍കില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ് മടക്കിഅയക്കാന്‍ അന്ന് പ്രധാനമന്ത്രി കസേരയില്‍ ഇന്ദിര ഗാന്ധിയുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാലിന്ന് നരേന്ദ്രമോദിയെന്ന കോര്‍പറേറ്റ് കച്ചവട ദല്ലാളാണ് ആ കസേരയിലിരിക്കുന്നത്. പരിസ്ഥിതിയായാലും കൊറോണയായാലും കോര്‍പറേറ്റുകള്‍ക്ക് വേണ്ടി മാത്രം ഒപ്പിടുന്ന പ്രധാവൃനമന്ത്രി. 

മനുഷ്യന്‍ ജൈവപ്രകൃതിയുടെ ഭാഗമാണെന്ന് പഠിപ്പിച്ചത് കാറല്‍ മാര്‍ക്‌സും എംഗല്‍സുമാണ്. എന്നാല്‍ അവരുടെ ആശയങ്ങളെ പിന്‍പറ്റുന്ന കേരളത്തിലെ സിപിഎമ്മിനെന്തുകൊണ്ടോ ഇത് മനസിലാകാതെ പോകുന്നു. 




Tuesday, 2 June 2020

അധ്യാപകര്‍ കിടുവാണ്, ആക്ഷേപിക്കുന്നവരും അവരുടെ ക്ലാസില്‍ ചേര്‍ന്ന് പഠിക്കണം.


കലോത്സവ വേദികളിലും കായികവേദികൡലേയുമെല്ലാം വാര്‍ത്താ ചിത്രങ്ങളും ദൃശ്യങ്ങളും നിങ്ങള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടോ ?
മാതാപിതാക്കളുടെ ചിത്രങ്ങളല്ല, മറിച്ച് കുട്ടികള്‍ക്കൊപ്പം അവരുടെ പ്രകടനത്തിന് കൂട്ടിരിക്കുന്ന അധ്യാപകരുടെ?
പ്രത്യേകിച്ച് ഡിഫറന്റ്‌ലി ഏബിള്‍ഡ് ആയിട്ടുള്ള കുട്ടികള്‍ക്കൊപ്പം എത്തുന്ന അധ്യാപകര്‍. കുട്ടികളുടെ മുഖത്തെ ഭാവത്തിനൊത്ത്, അംഗവിക്ഷേപങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം ഭാവവും ആക്ഷനുമെല്ലാം ചെയ്ത് അവരെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന അധ്യാപകര്‍. ഓട്ടമത്സരത്തില്‍ ആ കുഞ്ഞുങ്ങള്‌ക്കൊപ്പം പരിസരം മറന്ന് ട്രാക്കിന് സമാന്തരമായി ഓടുന്ന അധ്യാപകര്‍. 
ചക്രകസേരയില്‍ ജീവിതം നീക്കുന്ന കൊച്ചുകുട്ടിയുടെ കൈപിടിച്ച് നൃത്തം ചെയ്യുന്ന അധ്യാപിക.
സ്‌ക്കൂൾ കലോത്സവത്തിന് ഡാന്‍സ് ചെയ്യാന്‍ അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി നില്‍ക്കുന്ന കുട്ടിക്കൊപ്പം കൈപിടിച്ച് ആത്മവിശ്വാസം പകര്‍ന്ന് നൃത്തം ചവിട്ടുന്ന അധ്യാപിക...
കുട്ടികള്‍ക്കൊപ്പം അവരെ രസിപ്പിച്ച്., സംഘര്‍ഷം ഇല്ലാതാക്കി, ആത്മവിശ്വാസം വളര്‍ത്തി, കളിയിലൂടെ കാര്യം പറഞ്ഞ്‌കൊടുത്തു ചേര്‍ത്ത് പിടിക്കുന്നവരാണ് അധ്യാപകര്‍...
 
ഞാനൊക്കെ പഠിച്ചിരുന്ന കാലത്തെ വിദ്യാഭ്യാസരീതിയല്ല ഇപ്പോഴത്തേത്. ഡിപിഇപി, സമഗ്ര ശിക്ഷ അഭിയാന്‍ തുടങ്ങി വലിയ മാറ്റങ്ങള്‍ നമ്മുടെ വിദ്യാഭ്യാസരംഗത്ത് വന്നുകഴിഞ്ഞു. പാഠങ്ങള്‍ വായിച്ച്, സ്ലൈറ്റില്‍ എഴുതി പഠിപ്പിക്കുന്ന രീതിയെല്ലാം മാറി. ഇപ്പോള്‍ പാട്ടുപാടിയും ഡ്ന്‍സ് കളിച്ചും അഭിനയിച്ചും വരച്ചും പരീക്ഷണങ്ങള്‍ നടത്തിച്ചുമെല്ലാമാണ് പഠിപ്പിക്കുന്നത്. കാലോചിതമായി, കൂടുതല്‍ സര്‍ഗ്ഗാത്മകമായും സംവേദനാത്മകവുമായി തന്നെ. അവിടെ ടീച്ചര്‍ കുട്ടികള്‍ക്ക് കളിക്കൂട്ടുകാരിയാണ്, ചേച്ചിയാണ്, ചിലപ്പോള്‍ അമ്മയുമാണ്. അപ്പോള്‍ പൂച്ചകുഞ്ഞിനോടും കുട്ടികളോടെന്നപോലെ സംസാരിക്കും. അവരെ സ്‌നേഹത്തോടെ വിളിക്കാന്‍ കുട്ടികളോട് പറഞ്ഞ്‌കൊടുക്കും. അത് ഒരു വളര്‍ന്നുവരുന്ന ഒരു തലമുറയെ സ്‌നേഹമുള്ളവരും അനുകമ്പയുള്ളവരുമായി വളര്‍ത്താനാണ്. 
എന്റെ തലമുറയില്‍ പെട്ടവര്‍ക്കും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട് ഇത്തരത്തിലുള്ള അധ്യാപകര്‍.

കുട്ടികളുടെ മാനസിക അവസ്ഥയും സാഹചര്യങ്ങളുമെല്ലാം തിരിച്ചറിഞ്ഞ് അവരെ കൈപിടിച്ച് വഴി നടത്തിയ അധ്യാപകര്‍. പത്താം ക്ലാസില്‍ പഠിക്കുമ്പോള്‍ മാസങ്ങളോളം ആശുപത്രിയില്‍ കഴിഞ്ഞ എന്നെ പരീക്ഷയെഴുതാന്‍ പ്രേരിപ്പിച്ചതും ഇത്തരത്തില്‍ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ച അധ്യാപകരാണ്. താര ടീച്ചറും ശ്രീകുമാര്‍ സാറും പ്രിന്‍സിപ്പല്‍ അബ്ദുള്‍ സമദ് സാറും അന്ന് എന്നില്‍ അര്‍പ്പിച്ച വിശ്വാസവും കരുതലും തന്നെയാണ് ഭൂരിഭാഗം മാസങ്ങളും സ്‌ക്കൂളില്‍ പോകാതിരുന്ന എന്നെ പ്രത്യേക അനുമതി നല്‍കി പരീക്ഷയ്ക്ക് ഇരുത്തിയത് അവരാണ്. 

കഴിഞ്ഞദിവസം വിക്ടേഴ്‌സ് ചാനലില്‍ ഓണ്‍ലൈന്‍ ക്ലാസ് മുറിയില്‍ കുട്ടികളോട്് സംവദിച്ച അധ്യാപകരും ഇത് തന്നെയാണ് ചെയ്തത്. അതിമനോഹരമായിട്ട് തന്നെ. അതുകൊണ്ടാണ് ഒറ്റ ക്ലാസുകൊണ്ട് അവരെല്ലാം ജനലക്ഷങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിലേക്ക് നടന്നുകയറിയത്.   
അതേസമയം തന്നെ അതിനെയെല്ലാം ആക്ഷേപിച്ച് കമന്റ് ഇട്ട കുറേപരെയും കണ്ടു. എന്തൊരു മാനസികാവസ്ഥയാണ് അവരുടെയെല്ലാം എന്നാണ് അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്നത്. അവരുടെ സംസ്്ക്കാരം ആണ് അതെന്ന് പറഞ്ഞ് നിസാരവത്ക്കരിക്കാവുന്ന ഒന്നല്ല അത്. അത് അവരെ പഠിപ്പിച്ച അധ്യാപകരുടേയോ വളര്‍ത്തിയവരുടെയോ കുറവുമല്ല. മറിച്ച് അവര്‍ സ്വയം എങ്ങനെ അവരെ രൂപപ്പെടുത്തിയെടുത്തുവെന്നതിന്റെ തെളിവാണ്. എന്തായാലും അവരെ കണ്ട്, അവരുടെ കുട്ടികള്‍, അവരുടെ വീട്ടിലെ കുട്ടികള്‍ അത്കണ്ട് പഠിക്കില്ലെന്ന് പൂര്‍ണബോധ്യമുണ്ട്. കാരണം അവരുടെ യഥാര്‍ത്ഥ ടീച്ചര്‍മാര്‍ കിടുവാണ്....

Monday, 1 June 2020

കുരുന്നുകള്‍ കരയാത്ത, കുസൃതികാട്ടാത്ത ആധ്യയനവര്‍ഷാരംഭം


അംഗനവാടിയിലേക്ക് പോകുന്ന വഴിക്കായിരുന്നു ചേനാത്ത് എല്‍പി സ്‌ക്കൂള്‍. അന്ന് പ്രധാനധ്യാപിക അമ്മയുടെ അമ്മായിയായ ഭാര്‍ഗവി അമ്മായിയും. ഒന്നാം ക്ലാസില്‍ കുട്ടികളുടെ എണ്ണം കുറവായതിനെ തുടര്‍ന്ന് അമ്മായി എന്നെ ക്ലാസില്‍ പിടിച്ചിരുത്തി. കരഞ്ഞ് അലറിവിളിച്ച എന്നെ പിടിച്ചുവലിച്ചാണ് സ്‌ക്കൂളില്‍ കൊണ്ടുപോയിരുത്തിയത്. അന്ന് ഇന്നത്തെ പോലെ പ്രവേശനോത്സവം ഒന്നുമില്ല.

അങ്ങനെ അംഗനവാടിക്ക് പകരം ഞാനിരുന്നത് ഒന്നാം ക്ലാസിലാണ്. നളിനി ടീച്ചറായിരുന്നു ഒന്നാം ക്ലാസിലെ അധ്യാപിക. ഔദ്യോഗികമായി സ്‌ക്കൂളില്‍ ചേര്‍ത്തിട്ടില്ലാത്തതിനാല്‍ ഹാജര്‍ പട്ടികയില്‍ എന്റെ പേരില്ല. എല്ലാവരുടേയും പേര് വിളിക്കുമ്പോള്‍ എന്റെ പേര് മാത്രം വിളി്ക്കില്ല. അതെന്താ എന്റെ പേര് വിളിക്കാത്തത് എന്ന് നളിനി ടീച്ചറോട് എന്നും ചോദിച്ചിരുന്നവേ്രത. നാളെ വിളിക്കാട്ടോ എന്ന് സ്ഥിരം മറുപടി. അവസാനം ഇനി പേര് വിളിച്ചില്ലെങ്കില്‍ ഞാനിനി വരില്ലെന്ന് പറഞ്ഞൂവെന്നും പിന്നീട് ടീച്ചര്‍ പറഞ്ഞ് ചിരിച്ചിട്ടുണ്ട്. കുറച്ച് ദിവസങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം സത്യഭാമ ടീച്ചറ് വന്ന് എന്നെ തിരികെ അംഗനവാടിയിലേക്ക് തന്നെ കൊണ്ടുപോയി.  

പിന്നത്തെ വര്‍ഷം ഔദ്യോഗികമായി ഞാന്‍ ഒന്നാം ക്ലാസ് വിദ്യാര്‍ത്ഥിയായി. സനുബ് ശശീധരന്‍ എന്ന പേരിന് വലിപ്പം കൂടുതലാണെന്ന് പറഞ്ഞ് ഭാര്‍ഗവി ടീച്ചറെന്റെ പേരൊന്നു മിനുക്കി. സനുബ്‌ എസ് എന്നാക്കി. ( പിന്നീട് അത് എസ്എസ്എല്‍സി ബുക്കില്‍ സ്‌പെല്ലിങ് മിസ്‌റ്റേക്കോട് സനൂപ് ആയി മാറി)
വീണ്ടും നളിനി ടീച്ചറുടെ ക്ലാസില്‍. 

എല്ലാ അധ്യായന വര്‍ഷാരംഭത്തിലും ഞാനടക്കമുള്ള കുരുന്നുകള്‍ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് മാത്രമേ വിദ്യാലയങ്ങളിലേക്ക് എത്തിയിട്ടുള്ളു. കരയാതെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കുസൃതി കാട്ടി ജൂണ്‍ ഒന്നിന് പള്ളിക്കൂടത്തിന്റെ പടികടന്നെത്തുന്നവരുമുണ്ട്
pic courtesy Chandrakanth Viswanath 

എന്നാലിന്ന് ചരിത്രത്തിലാദ്യമായി വിശിലൂതുന്ന വര്‍ണ കുടകളില്ലാതെ, സൂപ്പര്‍ ഹീറോകളുടെ ചിത്രങ്ങളുള്ള് പുതിയ ബാഗുകളില്ലാതെ, യൂണിഫോം ധരിക്കാതെ കരയാതെ, പിടിച്ചുവലിച്ചും തൂക്കിയെടുത്തും കൊണ്ടുപോകാതെ കുരുന്നുകള്‍ ഒന്നാം ക്ലാസിലെ ആദ്യപാഠം പടിച്ചു. അക്ഷരങ്ങളുടെ ലോകത്ത് കണ്ണീരിറ്റിക്കാതെ, മാറുന്ന ലോകത്തെ ആധുനിക ക്ലാസ് മുറിയിലിരുന്ന് അവര്‍ അറിവിന്റെ ജാലകം തുറന്നു. കുരുന്നുകളുടെ കുസൃതിക്കാഴ്ച്ചകള്‍ ചാനലുകളില്‍ ഇത്തവണ നിറഞ്ഞില്ല. കരയുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ ചിത്രങ്ങളോ ടീച്ചര്‍മാരുടെ പാട്ടും കളിയും നിറഞ്ഞില്ല. 

സാങ്കേതിക വിദ്യയുടെ സഹായത്തോടെ ഓണ്‍ ലൈന്‍ ക്ലാസുകള്‍ നടന്ന ഇ അധ്യായനവര്‍ഷം ചരിത്രത്തിന്റെ ഭാഗം കൂടിയാണ്. ഒരുപക്ഷെ ഒരു തുടക്കവും.   മാറ്റങ്ങള്‍ നല്ലതാണ്. കാലത്തിനൊപ്പം പഠനരംഗവും മാറണം. എന്നാല്‍ എല്ലാവര്‍്ക്കും അതിനുള്ള സൗകര്യം ഉണ്ടെന്ന് കൂടി ഉറപ്പുവരുത്തണം. സ്മാര്‍ട്ടായ സാങ്കേതിക വിദ്യയ്‌ക്കൊപ്പം കുട്ടികളും സ്മാര്‍ട്ടാകട്ടെ