Sunday, 23 August 2015

ഒന്നുപോകണം, ഒറ്റക്ക്....

ഒന്നു പോകണം
ഒറ്റക്ക്.
ഇടവഴികളും
നടവഴികളും
താണ്ടി
ദൂരേക്ക്,
അങ്ങ് ദൂരേക്ക്
പൂമരങ്ങൾ
വിരിയാത്ത,
മഴമരങ്ങൾ
തണൽ
വിരിക്കാത്ത,
മിന്നാമിനുങ്ങുകൾ
വഴികാട്ടാത്ത,
പുല്ലുകൾ
കിളിർക്കാത്ത
പാതയിലൂടെ
ആത്മാക്കളുറങ്ങാത്ത
ദേശത്തേക്ക്...
അവിടേക്ക്
ഒറ്റക്ക്
പോകണം...



230815

By at
Labels:

4 comments:

  1. Foodie@calicut24 August 2015 at 09:41

    അല്പം കൂടി കഴിഞ്ഞിട്ട് പോയാല്‍ പോരേ, ധൃതിയെന്തിന്...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Sanub Sasidharan24 August 2015 at 11:53

      ;)
      കാലം തെറ്റിപെയ്യുന്ന മഴപോലെ, കാലം തെറ്റി പോകണം. കാത്തിരിപ്പ് ഹ്രസ്വമാണെങ്കിലും ദീര്‍ഘമാണെങ്കിലും അസഹ്യമാണ്....

      Delete
  2. mrudhula30 August 2015 at 17:33

    ഒറ്റയ്ക്ക് ഒരു യാത്ര പോവണം,
    പിന്നിട്ട വഴികളുടെ പിന്‍വിളികളില്ലാത്ത
    ലോകത്ത്‌ ..

    ReplyDelete
  3. Sanub Sasidharan23 October 2015 at 18:38

    :)

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)
  • നാരായബിന്ദുവിൽ അഗസ്ത്യനെ കാണാൻ...
    കാട്ടിലേക്കുള്ള ഓരോ യാത്രയ്ക്കും അതിൻറേതായ ഭംഗിയുണ്ട്. വേരുകൊണ്ടും ശിഖരങ്ങൾകൊണ്ടും പരസ്പരം പുണർന്ന് നിൽക്കുന്ന മരങ്ങൾ. പലവർണത്തിൽ, പലരൂപത്...
  • ഉൻമാദി
    വിഷാദത്തിൻ്റെ ചില്ലകൾ ഇനിയും തളിരിട്ടേക്കാം. പൂക്കൾ ഏകാന്തതയുടെ ചാരനിറമണിഞ്ഞേക്കാം, മരണത്തിൻ്റെ ഗന്ധം പടർത്തിയേക്കാം ഉറക്കമില്ലായ്മയു...
  • ലേപക്ഷിയിലെ ചമ്പപൂക്കൾ...!!!
    നാലേക്കാൽ പതിറ്റാണ്ട് ഒരു ചെറിയകാലയളവല്ല പതിനയ്യായിരത്തിലേറെ ദിനങ്ങൾ നീണ്ട ജീവിതയാത്രയിൽ എത്രയെത്ര നഗരങ്ങളിൽ കാൽപതിപ്പിച്ചു, കാലുറപ്പിക്കാൻ ...