ശത്രുക്കള്‍ ഇരുളില്‍
മറഞ്ഞിരിക്കുന്നുവെന്നാണ്
പൊതുവേ പറയാറ്
എന്നാല്‍, എനിക്ക് തോന്നുന്നു
പകല്‍ വെളിച്ചത്തില്‍ പോലും
നമുക്കുചുറ്റും നമ്മുടെ ശത്രുക്കള്‍
ചിരിച്ച്കൊണ്ട് തന്നെ
നില്‍ക്കുന്നുവെന്ന്
കഴുത്തറക്കാന്‍ ഇരുതലമൂര്‍ച്ചയുള്ള
കഠാരയുമായി അവരുണ്ട്
നമ്മുടെ ഓരോ ചലനവും നിരീക്ഷിച്ച്.
അനുഭവം പകരുന്ന അറിവ്
അത് വലുതാണ്
..........................
നിഴലിനേക്കാള്‍ വലിയൊരു
ശത്രുവില്ല
മരണത്തേക്കാള്‍ വലിയൊരു
മിത്രവും
...............
റെയില്‍പാളങ്ങള്‍ പോലെ
സമാന്തരരേഖയായി സഞ്ചരിക്കുന്ന രണ്ട്പേര്‍
എന്നെങ്കിലും എവിടെയെങ്കിലും വച്ച്
കൂട്ടുമുട്ടി ഒന്നായി ചേരുമെന്ന്
പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന ഒരാള്‍
ഒരിക്കലും അത് സംഭവിക്കില്ലെന്ന്
വിശ്വസിക്കുന്ന മറ്റൊരാള്‍
ഇവര്‍ക്കിടിയല്‍ എന്നും സ്നേഹം നിലനില്‍ക്കുന്നു
പരസ്പരം പിണങ്ങിയും ഇണങ്ങിയും ബോറടിപ്പിച്ചും
കഥകള്‍ പറഞ്ഞും രണ്ട് കേള്‍വിക്കാരെ പോലെ
സമാന്തരമായി.....
....................
ജീവിതയാത്രയില്‍
ഒട്ടനവധി പേരെ നാം കാണുന്നു
നിരവധിപേരെ നാം പരിചയപ്പെടുന്നു
പലരുമായി നാം ഇടപെടുന്നു
ആത്മബന്ധം പുലര്‍ത്തുന്നു
ചിലര്‍ നമ്മുടെ ഹൃദയത്തെ സ്പര്‍ശിക്കുന്നു
മറ്റ് ചിലരാകട്ടെ എന്നും എപ്പോഴും അകലം പാലിക്കുന്നു
ഒടുവില്‍ അകന്നുനിന്നവരും അടുത്തുനിന്നവരുമെല്ലാം
പടിയിറങ്ങുന്നു
പലരും ഒന്നും മിണ്ടാതെ, വേദനിപ്പിച്ച്
ഭംഗിവാക്കായിപോലും ഒരു യാത്രപറയാതെ
അവരെ എന്‍റെ ഹൃദയത്തില്‍ സൂക്ഷിച്ചതിന്
ആരോടും ഞാന്‍ വാടക ചോദിച്ചതേയില്ലല്ലോ...?
എന്നിട്ടും...എന്തേ അവര്‍ ഒരു യാത്രപോലും പറയാതെ....
മറഞ്ഞിരിക്കുന്നുവെന്നാണ്
പൊതുവേ പറയാറ്
എന്നാല്‍, എനിക്ക് തോന്നുന്നു
പകല്‍ വെളിച്ചത്തില്‍ പോലും
നമുക്കുചുറ്റും നമ്മുടെ ശത്രുക്കള്‍
ചിരിച്ച്കൊണ്ട് തന്നെ
നില്‍ക്കുന്നുവെന്ന്
കഴുത്തറക്കാന്‍ ഇരുതലമൂര്‍ച്ചയുള്ള
കഠാരയുമായി അവരുണ്ട്
നമ്മുടെ ഓരോ ചലനവും നിരീക്ഷിച്ച്.
അനുഭവം പകരുന്ന അറിവ്
അത് വലുതാണ്
..........................
നിഴലിനേക്കാള്‍ വലിയൊരു
ശത്രുവില്ല
മരണത്തേക്കാള്‍ വലിയൊരു
മിത്രവും
...............
റെയില്‍പാളങ്ങള്‍ പോലെ
സമാന്തരരേഖയായി സഞ്ചരിക്കുന്ന രണ്ട്പേര്‍
എന്നെങ്കിലും എവിടെയെങ്കിലും വച്ച്
കൂട്ടുമുട്ടി ഒന്നായി ചേരുമെന്ന്
പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന ഒരാള്‍
ഒരിക്കലും അത് സംഭവിക്കില്ലെന്ന്
വിശ്വസിക്കുന്ന മറ്റൊരാള്‍
ഇവര്‍ക്കിടിയല്‍ എന്നും സ്നേഹം നിലനില്‍ക്കുന്നു
പരസ്പരം പിണങ്ങിയും ഇണങ്ങിയും ബോറടിപ്പിച്ചും
കഥകള്‍ പറഞ്ഞും രണ്ട് കേള്‍വിക്കാരെ പോലെ
സമാന്തരമായി.....
....................
ജീവിതയാത്രയില്‍
ഒട്ടനവധി പേരെ നാം കാണുന്നു
നിരവധിപേരെ നാം പരിചയപ്പെടുന്നു
പലരുമായി നാം ഇടപെടുന്നു
ആത്മബന്ധം പുലര്‍ത്തുന്നു
ചിലര്‍ നമ്മുടെ ഹൃദയത്തെ സ്പര്‍ശിക്കുന്നു
മറ്റ് ചിലരാകട്ടെ എന്നും എപ്പോഴും അകലം പാലിക്കുന്നു
ഒടുവില്‍ അകന്നുനിന്നവരും അടുത്തുനിന്നവരുമെല്ലാം
പടിയിറങ്ങുന്നു
പലരും ഒന്നും മിണ്ടാതെ, വേദനിപ്പിച്ച്
ഭംഗിവാക്കായിപോലും ഒരു യാത്രപറയാതെ
അവരെ എന്‍റെ ഹൃദയത്തില്‍ സൂക്ഷിച്ചതിന്
ആരോടും ഞാന്‍ വാടക ചോദിച്ചതേയില്ലല്ലോ...?
എന്നിട്ടും...എന്തേ അവര്‍ ഒരു യാത്രപോലും പറയാതെ....
