# #
വേട്ടനായ്ക്കളുടെ ശൗര്യത്തോടെ
ചിലര് നമ്മെ ആക്രമിക്കും
ചിലര് കൗശലക്കാരനായ കുറുക്കനായി
പിന്തുടരും
മദയാനകളെ പോലെയാണ് ഓര്മകള്,
നമ്മെ തുരത്തികൊണ്ടേയിരിക്കും
മോക്ഷം ഏത് പാപനാശിനിയിലാണ്
പതിയിരിക്കുന്നത്...?
# #
# #
ദിശതെറ്റിയെത്തിയ
ഒരു നനുത്തകാറ്റ്
എന്റെ തൂലികതുമ്പിലെ
അവസാനതുള്ളി സ്നേഹാക്ഷരവും
അപഹരിച്ചെങ്ങോ
മൂളിപറന്നുപോയി...
# #
# #
മരണത്തിലേക്കുള്ള ദൂരമെത്രയാണ്...?
ഒരു ചാണ്കയറിന്റെ നീളമോ..?
ഒരു റോഡിന്റെ വീതിയോ...?
അതോ സമാന്തരമായ റെയില്പാളത്തിന്റെ നീളമോ...?
അതോ ഒരു വിഷകുപ്പിയുടെ അളവോ...?
ഞാന് അളക്കാന്തുടങ്ങട്ടെ...
# #
venda alakkandaaa
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeletesome thing something...
ReplyDeletesanu..dhooram etrayayalum thalkkalam allaakkan pokanda.... samayam aakumpol daivathinariyam...
ReplyDeleteThis is a good article .You must stay drunk on writing so reality cannot destroy you .The role of a writer is not to say what all can say but what we are unable to say.
ReplyDeletemy favourite....
ReplyDelete